Η τοποθέτηση του Νίκου Σοφιανού στην εκδήλωση του Συνδέσμου Εκδοτών Βιβλίου για την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου

«Το ΚΚΕ έχει θέσεις για το βιβλίο, για τον πολιτισμό, για την εκπαίδευση και είναι γνωστές, όπως και η κριτική που έχει ασκήσει στην κυρίαρχη πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων που από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 με την περίφημη «διαθεματικότητα», δημιούργησε το «σχολείο της δεξιότητας και της πληροφορίας», ανέφερε ο Νίκος Σοφιανός στην αρχή της τοποθέτησής του στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου, με θέμα «Το βιβλίο η δύναμη του πολίτη», ενώ μιλώντας για την αντίληψη και τις πρωτοβουλίες του ΚΚΕ για τον πολιτισμό τόνισε:«Βασική μας αντίληψη είναι ότι ο πολιτισμός – μέρος αυτού είναι και το βιβλίο – δεν είναι για λίγους και εκλεκτούς. Πρέπει να είναι υπόθεση των πολλών και δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με όρους οικονομίας της αγοράς, με όρους κερδοφορίας».

Αναφερόμενος στην πολιτική του δήμου στα ζητήματα του πολιτισμού και του βιβλίου τόνισε:

« Δεν είναι ευθύνη μόνο του απερχόμενου δημάρχου η λειτουργία του δήμου ως επιχειρηματία που προσαρμόζεται στις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις σε όλους τους τομείς, που κάνει δουλειές με τις ΜΚΟ και ιδιαίτερα στο χώρο του πολιτισμού. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το πρόγραμμα Ανοιχτά Σχολεία, που λειτούργησε μέσω των ιδρυμάτων Λάτση και Νιάρχου και το Αθήνα – Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου που κόστισε μισό εκατομμύριο ευρώ, αλλά δεν άφησε καμία υποδομή στην πόλη, δεν άγγιξε κανέναν Αθηναίο πλην των ΜΚΟ, των εταιρειών και των σχημάτων που έκαναν διάφορα event πλαισιώνοντας τις σχετικές εκδηλώσεις.

Στη συζήτηση που είχε γίνει στο δημοτικό συμβούλιο για την Αθήνα – Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου, κάναμε συγκεκριμένες προτάσεις για λογοτεχνικούς περιπάτους, για σηματοδότηση μιας σειράς μνημείων του προηγούμενου αιώνα που δένονται με τη λογοτεχνία – και  έχει πολλά η Αθήνα – ώστε να μάθει ο Αθηναίος και το παιδί του τις γειτονιές που έζησε π.χ. ο Παπαδιαμάντης, για να μάθει τι ήταν η Δεξαμενή, τι ήταν το πατάρι του Λουμίδη. Να τιμήσεις τους σημαντικούς λογοτέχνες που έζησαν και δημιούργησαν στην πόλη μας και μέσα από αυτά να καλλιεργείται και ένα κλίμα, να προσεγγίσει ο κόσμος το βιβλίο». Και συνέχισε:

« Έχει μεγάλη σημασία αν ο δήμος αντιλαμβάνεται ότι ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου, ο Σύνδεσμος Βιβλιοπωλών, το σωματείο των εμποροϋπαλλήλων, αυτές οι συλλογικότητες της πόλης πρέπει να συμμετέχουν στο σχεδιασμό των πρωτοβουλιών, να έχουν χρόνο στο δημοτικό ραδιόφωνο, πρέπει μια σειρά πράγματα να γίνονται συντονισμένα και να αξιοποιείται η μεγάλη υποδομή που έχει ο δήμος της Αθήνας. »

 Μιλώντας για το θέμα στήριξης της εκδοτικής δραστηριότητας και των εκδοτών τόνισε:

 « Μπορούμε να πάρουμε μέτρα στήριξης. Πρώτον, η σημαντική μείωση που πρέπει να γίνει του συντελεστή με τον οποίο φορολογείται η επαγγελματική στέγη, για να πάρουν ανάσα σήμερα οι βιβλιοπώλες, οι μικροί και μεσαίοι εκδότες. Και δεύτερον, να στηριχθεί η εκδοτική δραστηριότητα με συνδυασμένες παρεμβάσεις και προγράμματα σε όλες τις βαθμίδες του σχολείου, στους χώρους που βρίσκεται η νεολαία της Αθήνας, Έλληνες και μετανάστες, ώστε να δίνονται ερεθίσματα, να δημιουργούνται όροι ανάσχεσης αυτής της πορείας στην οποία βρισκόμαστε. Είναι κομβικό το θέμα του σχολείου, της εκπαίδευσης και των δυνατοτήτων που έχει ο δήμος να αξιοποιήσει τον Πολιτιστικό του Οργανισμό και τη Δημοτική Βιβλιοθήκη».