Η μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ζωντανή στις σύγχρονες κοινωνικές διεκδικήσεις

Το 2008, η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου σημάδεψε την είσοδο της χώρας σε μια παρατεταμένη περίοδο κρίσης και ξεγύμνωσε την αυταρχική διαχείριση των κοινωνικών διεκδικήσεων από ένα κράτος που λειτουργούσε ενάντια στα συμφέροντα των πολιτών.

16 χρόνια μετά και παρά την έξοδο από τη στενωπό των μνημονίων, η κρίση είναι παρούσα με νέο πρόσωπο, με μια Κυβέρνηση που εργάζεται για τους λίγους και την Αστυνομία να αποδεικνύει τακτικά τον εθισμό της στην αυθαιρεσία. Η κοινωνική πλειοψηφία εξακολουθεί να παρακολουθεί τη συρρίκνωση των δικαιωμάτων και των προσδοκιών της. Τα δημόσια αγαθά απειλούνται από την επιβολή μιας κανονικότητας που δίνει διαρκώς χώρο στο ιδιωτικό συμφέρον, με όρους αδιαφάνειας και ευνοιοκρατίας. Οι ανισότητες διευρύνονται, με τα μεσαία στρώματα να περιθωριοποιούνται και τους πιο ευάλωτους να εγκλωβίζονται σε μια αδιέξοδη συνθήκη εξάρτησης. Η νεολαία είναι ο μεγάλος χαμένος, καθώς θα ζήσει με χειρότερους όρους από τις προηγούμενες γενιές. Παράλληλα, η ακροδεξιά προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την κοινωνική δυσφορία για να ενισχύσει την παρουσία της, σπέρνοντας μίσος και ρατσισμό.

Σε αυτό το περιβάλλον, η μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου αποτελεί ζωντανή υπενθύμιση για τη σημασία των σύγχρονων διεκδικήσεων και την ανάγκη συγκρότησης ενός μετώπου αντίστασης στις αντικοινωνικές κυβερνητικές πολιτικές και στην ακροδεξιά οπισθοδρόμηση. Η προοδευτική επίλυση των σημερινών αδιεξόδων είναι στα χέρια της νεολαίας και των δημοκρατικών πολιτών που αρνούνται να αποδεχτούν ένα καθεστώς διαρκούς υποβάθμισης των ζωών μας.

Η Ανοιχτή Πόλη τιμά τη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. 16 χρόνια μετά τη δολοφονία του, παραμένει επίκαιρο το αίτημα για μια πόλη που μας χωρά όλες και όλους, για μια πόλη δημοκρατίας, δικαιοσύνης και αλληλεγγύης, όπου όλες και όλοι μπορούμε να ζούμε, να εκφραζόμαστε και να διεκδικούμε ελεύθερα.