Η μάχη της Αθήνας είναι κεντρική για το εργατικό κίνημα και την Αριστερά. Μια μεγάλη πολιτική αναμέτρηση ενάντια στην Νέα Δημοκρατία που θέλει να επιβάλει ότι κουμάντο θα κάνουν οι εταιρίες, οι επιχειρηματίες, οι χορηγοί, οι πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων που βάζουν τα κέρδη πάνω από τις ανάγκες των ανθρώπων. Και ταυτόχρονα μια μεγάλη πολιτική μάχη ενάντια στους φασίστες και την άκρα δεξιά, καθώς είναι σαφές ότι ο Κασιδιάρης θα επιχειρήσει να κάνει το επόμενο βήμα μετά την είσοδο των Σπαρτιατών στη Βουλή.
Είναι μάχη που χρειάζεται να μπούν μπροστά και να την δώσουν δυνατά όλα τα κομμάτια που πάλεψαν τα προηγούμενα χρόνια ενάντια στην κυβερνητική πολιτική των περικοπών, της καταστολής, του ρατσισμού και του σεξισμού, ο κόσμος που έδωσε την κόντρα με τον Μπακογιάννη και δεν τον άφησε σε χλωρό κλαρί από την πρώτη μέρα.
Δεν ξεχνάμε τις μάχες που δώσαμε. Υπερασπιστήκαμε τους μετανάστες απέναντι στην προσπάθεια να κλείσει το σχολείο της Πακιστανικής Κοινότητας, αντιδράσαμε σε όλες τις ρατσιστικές επιχειρήσεις σκούπα. Υπερασπιστήκαμε τα σχολεία ενάντια στη διάλυση και τις περικοπές που στέλνουν τα παιδιά σε κοντέινερ και σε επικίνδυνα κτίρια. Παλέψαμε ενάντια στις απολύσεις των συμβασιούχων του δήμου της Αθήνας και στις απολύσεις των μεταναστριών σχολικών καθαριστριών, στηρίξαμε τις κινητοποιήσεις των εργατών/τριών της Υγείας.
Δώσαμε σκληρές μάχες για το πράσινο και τους ελεύθερους χώρους σε πάρκα και πλατείες, από το λόφο του Στρέφη και την Ακαδημία Πλάτωνος μέχρι την πλατεία Εξαρχείων και την πλατεία Πρωτομαγιάς, ενάντια σε εταιρίες όπως η Unison, εργολάβους και ιδρύματα τύπου Ωνάση. Κοντράραμε την τουριστικοποίηση της Αθήνας και την παράδοση των γειτονιών στους ξενοδόχους και τα αρπακτικά του real estate, μια πολιτική που εκτοπίζει φτωχούς, πρόσφυγες και μετανάστες από ολόκληρες περιοχές του κέντρου.
Σε αυτό το πλαίσιο έγινε το κλείσιμο της δομής του Ελαιώνα για να γίνει το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Είναι αγώνες που συνεχίζονται σήμερα όπως στο πάρκο Δρακοπούλου.Δεν επιτρέψαμε τον εκτοπισμό των χειροτεχνών από το Θησείο, ούτε το κλείσιμο του θεάτρου Εμπρός, αντισταθήκαμε στο πλευρό των καλλιτεχνών ενάντια στην εμπορευματοποίηση των χώρων πολιτισμού, όπως ήθελαν Μπακογιάννης και Μενδώνη. Αγωνιστήκαμε για μια Αθήνα δημοκρατικών ελευθεριών, ενάντια στην απαγόρευση των διαδηλώσεων την περίοδο της πανδημίας, ενάντια στο χτύπημα των καταλήψεων στέγης, κόντρα στην ατζέντα “νόμος και τάξη” που προσπάθησε να επιβάλει ο Μπακογιάννης σε συνεργασία με τους Χρυσοχοΐδη και Θεοδωρικάκο. Πρωτοστατήσαμε για να πάει η Χρυσή Αυγή στη φυλακή.
Η Ανταρσία στις Γειτονιές της Αθήνας ήταν βασικός κορμός όλων αυτών των αγώνων μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο. Και εκτιμά ότι μπορούμε να δώσουμε νικηφόρα την νέα εκλογική μάχη, παρά τα αντιδημοκρατικά όρια που μας υψώνουν με το 3% του νόμου Βορίδη. Η κυβέρνηση κάνει τα πάντα για να είναι μέσα οι φασίστες που τους αποδέχτηκαν και στις διάφορες επιτροπές των Δήμων και να αποκλείσει την αντικαπιταλιστική αριστερά.
Θα δώσουμε τη μάχη ενωτικά με όλο τον κόσμο που αμφισβητεί τις συμβιβαστικές πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ που έφτασε να στηρίζει τον Μπακογιάννη στον Ελαιώνα με το γήπεδο του Παναθηναϊκού και αρχικά και στον “Μεγάλο Περίπατο”- και του ΚΚΕ που διαρκώς δεν στηρίζει τη ριζοσπαστικοποίηση των αιτημάτων και την κλιμάκωση των αγώνων αλλά βάζει φρένο.
Η πρόσκλησή μας είναι για να συζητήσουμε μια τέτοια αιχμηρή παρέμβαση στις εκλογές για να υπάρξει ενωτική παρουσία της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στο Δήμο της Αθήνας που θα έχει συνέχεια στις μάχες μπροστά.